Η Φλαμουριά μέσα από την μυθολογία και την λαογραφία του Όμηρου Ερμίδη / Flamouria through the mythology and folklore of Homer Ermides / Flamouria attraverso la mitologia e il folklore di Omero Ermedis

Η Φλαμουριά μέσα από την μυθολογία και την λαογραφία του Όμηρου Ερμείδη 

[Η εικόνα προέρχεται από την ακόλουθο ιστοσελίδα : https://pixabay.com/el/%CF%86%CF%8D%CE%BB%CE%B B%CF%89%CE%BC%CE%B1-%CF%86%CF%8D%CE%BB%C E%BB%CE%B1-%CF%86%CE%B8%CE%B9%CE%BD%CF%8 C%CF%80%CF%89%CF%81%CE%BF-%CE%B4%CE%AD%C E%BD%CF%84%CF%81%CE%BF-779847/ ]

η Φλαμουριά [λαϊκή ονομασία] ή η Μέλια [ονομασία παρ’ αρχαίοις] ή η Μέλια η υψικάρινος ή ο Μέλεγος [λαϊκή ονομασία] ή ο Φράξος [λαϊκή ονομασία] [Fraxinus ornus] ή το Φράξο [λαϊκή ονομασία] ή ο Βουμέλιος [ονομασία κατά τον Θεόφραστο] ή ή Φιλύρα [είδος 1ον εν Ελλάδι] η Μέλια η όρνον ή ευρωπαϊκή [ονομασία παρ’ αρχαίοις] ή ο Μελεός [λαϊκή  ονομασία] ή το Μελεό [λαϊκή  ονομασία] ή ο Μελιός [λαϊκή  ονομασία] ή ο Μέλεγος [λαϊκή ονομασία] ή ο Φράσσος [λαϊκή ονομασία] ή το Φράξο [λαϊκή ονομασία] ή η Μελίη [ονομασία παρ’ αρχαίοις][είδος 2ον εν Ελλάδι]

η Μέλια η συριακή [είδος 3ον εν Ελλάδι]

η Μέλια η οξύκαρπος [είδος 4ον εν Ελλάδι] ή το Βρωμόδενδρο [λαϊκή ονομασία]

  Αναφέρεται από τον Μουσαίο τον επικό εις το έργο του «Αποσπάσματα» εις τον στίχο 5., ο Σοφοκλής ο τραγικός εις το έργο του «αποσπάσματα» εις τον στίχο … : «καρύαι μελίαι». Ο Αριστοφάνης εις το έργο του «Όρνιθες» και εις τον στίχο … : «ιζόμενος μελίας επί φυλλοκόμου» και ο Θεόφραστος εις το έργο του «Περί φυτών ιστορίας» εις το  .,..,.. Ο Καλλίμαχος ο επικός εις το έργο του «Ύμνος εις τον Δία» γράφει : «Δικταίαι μελίαι».

   Οι μελίες ήσαν οι μητέρες του τρίτου ανθρώπινου γένους, του Χάλκινου.

  Όπως μας πληροφορεί ο Ησίοδος εις το έργο του «Έργα και Ημέραι» εις τους στίχους … -… :

«…  «Ζεὺς δὲ πατὴρ τρίτον ἄλλο γένος μερόπων ἀνθρώπων

…  χάλκειον ποίησ', οὐκ ἀργυρέῳ οὐδὲν ὁμοῖον,

…  ἐκ μελιᾶν, δεινόν τε καὶ ὄβριμον· οἷσιν Ἄρηος

…  ἔργ' ἔμελεν στονόεντα καὶ ὕβριες· οὐδέ τι σῖτον

…  ἤσθιον, ἀλλ' ἀδάμαντος ἔχον κρατερόφρονα θυμόν,

…  [ἄπλαστοι· μεγάλη δὲ βίη καὶ χεῖρες ἄαπτοι

…  ἐξ ὤμων ἐπέφυκον ἐπὶ στιβαροῖσι μέλεσσιν.]

…  «ὧν δ' ἦν χάλκεα μὲν τεύχεα, χάλκεοι δέ τε οἶκοι

…   χαλκῷ δ' εἰργάζοντο· μέλας δ' οὐκ ἔσκε σίδηρος.

…   καὶ τοὶ μὲν χείρεσσιν ὕπο σφετέρῃσι δαμέντες

…   βῆσαν ἐς εὐρώεντα δόμον κρυεροῦ Αίδαο

…  νώνυμνοι· θάνατος δὲ καὶ ἐκπάγλους περ ἐόντας

…  εἷλε μέλας, λαμπρὸν δ' ἔλιπον φάος ἠελίοιο».

  Η Μυθολογία μας αναφέρει ότι ο Φορωνεύς ήταν υιός του ποταμού Ινάχου και της νύμφης Mελιάδος [Απολλόδωρος 2, .]. «Mελίαι» όμως ονομάζονταν οι νύμφες του δένδρου «μελία», από την ομάδα των Δρυάδων και των Αμαδρυάδων, γεννημένες μαζί με τους Γίγαντες και τις Ερινύες από το αίμα του Ουρανού μετά τον ακρωτηριασμό του από τον Κρόνο.

  Όπως μας πληροφορεί ο Ησίοδος εις το έργο του «Θεογονία» εις τους στίχους …-… :

«…  ἦλθε δὲ νύκτ' ἐπάγων μέγας Οὐρανός, ἀμφὶ δὲ Γαίηι

…  ἱμείρων φιλότητος ἐπέσχετο καί ῥ' ἐτανύσθη

…  πάντη· ὃ δ' ἐκ λοχέοιο πάις ὠρέξατο χειρὶ

…  σκαιῆι, δεξιτερῆι δὲ πελώριον ἔλλαβεν ἅρπην,

…  μακρὴν καρχαρόδοντα, φίλου δ' ἀπὸ μήδεα πατρὸς

…  ἐσσυμένως ἤμησε, πάλιν δ' ἔρριψε φέρεσθαι

…  ἐξοπίσω. τὰ μὲν οὔ τι ἐτώσια ἔκφυγε χειρός·

…  ὅσσαι γὰρ ῥαθάμιγγες ἀπέσσυθεν αἱματόεσσαι,

… πάσας δέξατο Γαῖα· περιπλομένων δ' ἐνιαυτῶν

… είνατ' Ἐρινῦς τε κρατερὰς μεγάλους τε Γίγαντας,

… τεύχεσι λαμπομένους, δολίχ' ἔγχεα χερσὶν ἔχοντας,

… Νύμφας θ' ἃς Μελίας καλέουσ' ἐπ' ἀπείρονα γαῖαν».

  H σχέση τους με το ρέον αίμα οφείλεται στη χρησιμοποίηση του εξαιρετικά σκληρού ξύλου της μελίας δια την κατασκευή των ξυστών των δοράτων. Το ξύλο της μελίας χρησιμοποίησε και ο Ζευς δια να πλάσει το τρίτο γένος των φθαρτών ανθρώπων, το χάλκινο, γένος σκληρό, δυνατό και φιλοπόλεμο.

Αναφέρεται σε αυτή και ο Όμηρος εις δυο σημεία της , «Ιλιάδος» Ραψωδία . και εις τον στίχο …-… :

«…  «οὔρεος ἐν βήσσῃς βαθέην πελεμιζέμεν ὕλην

…  φηγόν τε μελίην τε τανύφλοιόν τε κράνειαν,

…  αἵ τε πρὸς ἀλλήλας ἔβαλον τανυήκεας ὄζους

...  ἠχῇ θεσπεσίῃ, πάταγος δε τε ἀγνυμενάων,

...  ὣς Τρῶες καὶ Ἀχαιοὶ ἐπ᾽ ἀλλήλοισι θορόντες»

  Επίσης και εις την Ιλιάδα εις την Ραψωδία . και εις τους στίχους …-…:

«…  προπροκυλινδόμενος πατρὸς Διὸς αἰγιόχοιο.

…  ἀλλὰ σὺ μὲν νῦν στῆθι καὶ ἄμπνυε, τόνδε δ᾽ ἐγώ τοι

…  οἰχομένη πεπιθήσω ἐναντίβιον μαχέσασθαι.

… ὣς φάτ᾽ Ἀθηναίη, ὃ δ᾽ ἐπείθετο, χαῖρε δὲ θυμῷ,

…  στῆ δ᾽ ἄρ᾽ ἐπὶ μελίης χαλκογλώχινος ἐρεισθείς».

  Ο δε Διοσκουρίδης λέγει ότι τα φύλλα και ο κορμός της είναι φαρμακευτικά.

  Η μυθολογία μας αναφέρει επίσης με το όνομα Μέλια την θυγατέρα του Ωκεανού, η οποία είχε αρπαγεί από τον Απόλλωνα, με τον οποίο γέννησε τον μάντη Ταίναρο. Ετιμάτο  εις την Θήβα εις τον ναό του Ισμηνίου Απόλλωνος, όπου και υπήρχε και πηγή με το όνομά της εις τον Ισμηνό ποταμό.

  Μια παράδοση θέλει και το ρόπαλο του Ηρακλέους να είναι φτιαγμένο από ξύλο μελίας.

  Ο Ησύχιος στο λεξικό του γράφει : Μελίας καρπός = το ανθρώπινο γένος.

   Προστάτιδες της Μελιάς φέρονται οι Μελίδες ή Επιμελίδες ή Μαλιάδες Νύμφες.

Η φλαμουριά ήτο ιερό δένδρο του Διός, του Ήλιου και της Αφροδίτης.

  Ο Έλληνας ποιητής Ησίοδος, αναφέρει πως ο άνθρωπος εγεννήθηκε από τους σπόρους της Φλαμουριάς. Ο Ησύχιος από την Αλεξάνδρεια, συνέλλεξε ένα πλήθος μύθων οι οποίοι αποδίδουν την καταγωγή του ανθρώπου εις τους σπόρους της φλαμουριάς.

  Τα υπάρχοντα είδη Μελίας εις την Ελλάδα είναι : η Μέλια η υψικάρινος όπου απαντάται εις τα δάση και τις όχθες των ποταμών της Θεσσαλίας, της Ηπείρου, Μακεδονίας, της Αιτωλίας και της Ήλιδος. Φιλοξενεί φαρμακευτικές κανθαρίδες, οι οποίες συλλέγονται και χρησιμοποιούνται εις την κατασκευήν εμπλάστρων. 

  Δεύτερο είδος είναι ή Όρνος ή ευρωπαϊκή η οποία φύεται εντός των δασών όλης σχεδόν της Ελλάδος, όπου είναι γνωστό με τις ονομασίες : μελεό, μέλεγος, φράσσο και φράξο. Παρουσιάζει και μια παραλλαγή, την στρογγυλόφυλλο όπου αναφέρεται συχνότατα από τους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς. Τρίτο είδος είναι η συριακή, η οποία με την ολιγόφυλλο παραλλαγή της φύεται εις τις θαμνώδεις εκτάσεις της Θράκης. Και το τέταρτο είδος είναι η οξύκαρπος η οποία εις τα δάση και εις τις όχθες των ποταμών της Θράκης.

  Επίσης εις την Ελλάδα καλλιεργείται ένα μόνο εισαγόμενο ιθαγενές της Κίνας, η μέλια η ψευδομέλια ή πασχαλιά ή σολωμός, εις δε την Κύπρο ως λουλουδιά και μαυρομμάτα. 

  Η Μελία είναι ένα δέντρο όπου σε πολλά μέρη το ονομάζουν βρωμόδεντρο! 

Αυτό το βρωμόδεντρο λοιπόν παράγει μια ουσία που λειτουργεί ως εντομοαπωθητικό, την αζαδραχτίνη, η μελία το παράγει σε μικρές ποσότητες,  φυσικό φάρμακο.

  Με την Μελία αλλά και κάποια άλλα φυτά φτιάχνουμε ένα από τα καλύτερα εντομοκτόνα.

Πώς να φτιάξετε ένα φυσικό εντομοκτόνο

Σε 5 λίτρα νερό βάζουμε : 6 χούφτες φύλλα από ντομάτα, 7 χούφτες φύλλα Καλέντουλας, 1 χούφτα καυτερές πιπερίτσες, 5 χούφτες φύλλα Μέλιας και 7 βολβούς από κρεμμύδια ή σκόρδα

1. Ψιλοκόβουμε ή πολτοποιούμε τα υλικά

2.Προσθέτουμε νερό και μετά σκεπάζουμε

3.Αφήνουμε να μουλιάσει για 3 ημέρες ή βράζουμε το υγρό για 20 λεπτά

4.Αραιώνουμε ένα μέρος του ζωμού που προκύπτει με ένα μέρος σαπουνόνερου το οποίο έχουμε φτιάξει με αγνό πράσινο σαπούνι

5. Βάζουμε όπου υπάρχουν έντομα, στα φύλλα, στους βλαστούς και γύρω από τη βάση των φυτών.

  Η Μέλια είναι για τις μυκητολογικές ασθένειες, τα φύλλα ντομάτος για τις κάμπιες και τα σκουλήκια, το κρεμμύδι και το σκόρδο για τα μυρμήγκια, τις αφίδες, τα σκουλήκια με κέλυφος και τις κάμπιες.

  Δεν είναι ανάγκη να βάλετε όλα αυτά τα υλικά, άλλωστε το κάθε υλικό θα καταπολεμήσει μερικά έντομα και παράσιτα, ενώ τα υπόλοιπα, αλλά.

[http://greenstories.blogspot.com/2007_05_01_archive.html posted by Εύα at 1:46 μμ 3 - Τετάρτη, Μάϊος 02, 2007]

  Από την Μέλια παράγεται και το γνωστό μας Μάννα. Είναι η κόμμι του δέντρου που το μαζεύουν οι Άραβες και φτιάχνουν ένα είδος ψωμιού. Η κόμμι αυτή όταν είναι ξεραμένη και φυσάει μπορεί να την παρασύρει ο άνεμος, και να δημιουργήσει μια βροχή από Μάννα.

  Η μέλια είναι το ιερότερο δέντρο των Σκανδιναβικών λαών και αγαπημένο των ξωτικών. Όπου υπάρχουν συστάδες τέτοιων δέντρων κατοικούν νεράιδες.

Με την βελανιδιά και την μουντζαλιά  και την μουτζελιά αποτελούν την νεραϊδένια τριάδα. Ένα κλαδάκι από το καθένα από αυτά προστατεύει από τα κακά πνεύματα της νύχτας αν τα δέσετε μεταξύ τους με κόκκινη κλωστή.

[http://www.neraidokiklos.gr/forum/showthread.php?t=429 ]

  Η μέλια η όρνος της Ελλάδος παρουσιάζεται σε απολιθωμένα λείψανα εντός πλειοκαινικών στρωμάτων της Ελλάδος, της Γαλλίας και της Ιταλίας.

Η βιβλιογραφία αποκρύπτεται, επειδή αναπαράχθηκαν άρθρα του συγγραφέως άνευ αναφοράς του ονόματός του, της ιστοσελίδος αλλά και του βιβλίου Απόσπασμα από το βιβλίο του συγγραφέως  Ομήρου Ερμείδη με τον τίτλο «Η Μυθολογία και η λαϊκή παράδοση εις την χλωρίδα της πατρίδος μας»2019. 

https://ygeiaerwtaspsyxikhygeia.blogspot.com/ -  Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του και υπάρχει ενεργός σύνδεσμος (link). Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ

Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής), θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο.