Για
να το αποδείξουμε, ας πάρουμε ένα απλό παράδειγμα • [μέρος 2ον]
– Εάν
ξαφνικά βρεθείτε όρθιος στο χείλος της χωρίς παραπέτο στέγης ενός 20όροφου
κτιρίου, ο εγκέφαλός σας θα ερμηνεύσει αυτήν την κατάσταση ως πραγματικό κίνδυνο:
θα ενεργοποιήσει μια σειρά φυσιολογικών αντιδράσεων και ανακλαστικών
συμπεριφοράς (άνοδος του ποσοστού της αδρεναλίνης,
επιτάχυνση του καρδιακού
παλμού, άγχος, ίλιγγος, κ.λπ.). Εδώ, έχει επεξεργαστεί μια πραγματική
πληροφορία •
– Εάν,
διαβάζοντας το παραπάνω παράδειγμα, φανταστήκατε τον εαυτό σας σ’ αυτή τη θέση,
πιθανώς ο εγκέφαλός σας να ενεργοποίησε τις ίδιες αντιδράσεις. Εντούτοις, δεν
βρισκόσαστε πραγματικά σε κίνδυνο, αφού ήσασταν καθισμένος και διαβάζατε. Ο
εγκέφαλός σας όμως επεξεργάστηκε μια φανταστική πληροφορία, σαν να ήταν
πραγματική •
– Εάν, τώρα,
κατά τη διάρκεια ηλεκτρονικού παιχνιδιού ή κάποιας κινηματογραφικής προβολής,
το σενάριο σάς προβάλει στο χείλος μιας στέγης, με το κενό από κάτω, σκηνή
τραβηγμένη από την οπτική γωνία του ήρωα, και εάν είστε αρκετά βυθισμένος,
συνεπαρμένος μέσα στην εικόνα, ο εγκέφαλός θα αντιδράσει και πάλι με το ίδιο
τρόπο.
Εδώ, θα έχει
επεξεργαστεί μια εικονική πληροφορία σα να ήταν πραγματική •
– Και τέλος,
εάν σας ανακοινώσουν ξαφνικά ότι η επιχείρηση στην οποία εργάζεστε κήρυξε
πτώχευση, τη στιγμή που εσείς έχετε μόλις πάρει ένα μεγάλο δάνειο από την
τράπεζα, θα αισθανθείτε ίσως τη γη να χάνεται κάτω από τα πόδια σας.
Ο εγκέφαλος θα ενεργοποιήσει και πάλι τις
ίδιες αντιδράσεις, παρόλο που ή άβυσσος που έχετε μπροστά σας, δεν είναι παρά
συμβολική. Έτσι, θα έχει επεξεργαστεί μια συμβολική πληροφορία σα να ήταν
πραγματική.
Εάν κατανοήσετε αυτό το παράδειγμα, θα
καταλάβετε εύκολα ότι ό,τι λέμε, ό,τι σκεφτόμαστε εκλαμβάνεται από τον εγκέφαλό
μας ως πραγματική πληροφορία, την οποία έχει υποχρέωση να επεξεργαστεί, ως
υπερυπολογιστής.
Έτσι εάν, μιλώντας για ένα φίλο, πείτε: «
αυτό δεν θα του συγχωρήσω ποτέ. Δεν θα μπορέσω ποτέ να το χωνέψω», και αυτή η
φράση πραγματικά αντανακλά αυτό που έντονα αισθάνεστε, τότε ο εγκέφαλός σας θα
λάβει αυτήν την συμβολική πληροφορία και θα την επεξεργαστεί σα να ήταν
πραγματική.
Εάν η σύγκρουση που βιώνετε στη σχέση σας με
το άλλο άτομο είναι πολύ έντονη και δεν καταφέρνετε να εκφράσετε όλη τη
δυσαρέσκεια που αισθάνεστε, είναι πολύ πιθανό ο εγκέφαλος να ξεκινήσει
πρόγραμμα παραγωγής πεπτικών υπερκυττάρων (δηλαδή καρκινικών κυττάρων) για να
χωνέψει αυτό που δεν μπορείτε να χωνέψετε…
Η διαφορά με την περίπτωση του ποδιού που
σφήνωσε στο στομάχι της αλεπούς, είναι ότι εάν δεν συμφιλιωθείτε με τον φίλο
σας, εάν παραμείνετε στις θέσεις σας, εάν δεν τον συγχωρέσετε, δεν θα μπορέσετε
πράγματι ποτέ να χωνέψετε αυτό που σας έκανε.
Κατά συνέπεια ο εγκέφαλός σας θα συνεχίζει να
λαμβάνει το μήνυμα ότι κάτι δεν έχει ακόμη χωνευθεί. Και υπάκουα, θα συνεχίζει
το πρόγραμμα της παραγωγής καρκινικών κυττάρων.
Μαντεύετε τη συνέχεια : αργά ή γρήγορα,
εξαιτίας της ανώμαλα υπερβολικής ικανότητας πέψης, θα αρχίσετε να αισθάνεστε
πόνους, οι τροφές δεν θα χωνεύονται σωστά. Θα σας γίνει τότε διάγνωση καρκίνου
του στομάχου, που οι γιατροί θα προσπαθήσουν να εξαφανίσουν με τα διάφορα μέσα
που έχουν στη διάθεσή τους.
Αλλά αρχίζετε να μαντεύετε αυτό που υπάρχει
κίνδυνος να επακολουθήσει. Ακόμα και αν σας έκαναν ολική αφαίρεση στομάχου, ο
εγκέφαλός σας θα συνέχιζε να δίνει την εντολή για την παραγωγή καρκινικών
κυττάρων στην περιοχή του σώματος όπου βρισκόταν το στομάχι.
Κάποιους μήνες αργότερα, οι γιατροί θα
ανακάλυπταν αυτό που θα ονόμαζαν υποτροπή ή μετάσταση, ενώ αυτό δεν θα ήταν
παρά η συνέχιση του προγράμματος που είχε ξεκινήσει ο εγκέφαλός σας,
βασιζόμενος σε μια συμβολική πληροφορία σχετικά με την σύγκρουση που βιώσατε με
κάποιο φίλο.
Για να πάμε ακόμη μακρύτερα, εάν σοκαριστείτε
από την απαισιόδοξη διάγνωση του καρκινολόγου σας και αισθανθείτε μεγάλο φόβο
θανάτου, ο εγκέφαλός σας θα αρχίσει καινούργιο πρόγραμμα παραγωγής υπερκυττάρων
,στον πνεύμονα, που αργότερα θα χαρακτηριστεί από τους γιατρούς καρκίνος του
πνεύμονα. Και ούτω καθεξής, μέχρις ότου επέλθει ο θάνατος. Πώς να προλάβουμε
τις ασθένειες και πώς να τις θεραπεύσουμε;
Στο τελευταίο μου βιβλίο «Η γλώσσα της
θεραπείας» έχω περιγράψει λεπτομερώς τις διαδικασίες που, ξεκινώντας από έντονα
ψυχικά σοκ ή μεγάλο στρες, καθορίζουν και προκαλούν τις σωματικές ασθένειές
μας.
Στα πλαίσια αυτού του άρθρου μου φαίνεται
άχρηστο να προχωρήσω βαθύτερα, αφού η ίδια λογική ισχύει για όλες τις
ασθένειες, ανεξάρτητα από τον βαθμό έντασης και σοβαρότητάς τους.
Αυτό που πρέπει να συγκρατήσουμε από όλα
αυτά είναι, ότι από τη μια, ο εγκέφαλος δε σφάλει ποτέ και από την άλλη, ότι
αυτός είναι που ενεργοποιεί όλες τις «ασθένειες» έτσι ώστε να εγγυηθεί στο
άτομο τις μεγαλύτερες πιθανότητες επιβίωσης. Είναι φανερό ότι το ενδιαφέρον μιας
τέτοιας θεώρησης είναι τεράστιο.
Πράγματι, για πρώτη φορά στην ιστορία της
ιατρικής, καμμιά πάθηση, καμιά ανισορροπία μας δεν οφείλεται στην τύχη.
Όλα εκδηλώνονται σύμφωνα με τους αμετάβλητους
νόμους της Βιολογίας των Ζωντανών Όντων, όπως λέει ο γιατρός Κλωντ Σαμπά.
Αυτό σημαίνει συγκεκριμένα, ότι εάν μάθετε
τους νόμους της Νέας Ιατρικής του Ρίκε Γκέερτ Χάμερ ή της Ολιστικής Βιολογίας
του Κλωντ Σαμπά, που είναι αμετάβλητοι όσο και οι νόμοι της φυσικής ή της
χημείας, θα μπορείτε όχι μόνο να καταλάβετε από πού προέρχονται όλες οι
ασθένειές σας, αλλά κυρίως θα μπορείτε να τις προλαμβάνετε και να τις
θεραπεύετε.
Πώς ;
Μαθαίνοντας τις βασικές αρχές της επικοινωνίας τις οποίες κάθε άνθρωπος θα
έπρεπε να κατέχει :
Το να
εκφράζει τις ανάγκες και τα συναισθήματά του, να τολμά να αντιπαρατίθεται στους
άλλους (με σεβασμό βέβαια), να αναγνωρίζει και να δέχεται την πραγματικότητα
όπως αυτή είναι, οι πράξεις του να είναι προσαρμοσμένες στην πραγματικότητα, να
τελειώνει τις όποιες συναισθηματικές εκκρεμότητες έχει με τους άλλους, να
συγχωρεί.
Ας πάρουμε αυτές τις αρχές μία μία, για να
εξετάσουμε με ποιο τρόπο μπορούν να μας κάνουν να αποφύγουμε τις ασθένειες ή να
μας θεραπεύσουν…
– να
εκφράζουμε τις ανάγκες μας : πολλές απογοητεύσεις, πολλές καταστάσεις στρες
προέρχονται από το γεγονός ότι αφενός, λίγοι είναι οι άνθρωποι που γνωρίζουν
συνειδητά τις αληθινές ανάγκες τους και αφετέρου, ακόμη πιο σπάνιοι είναι
εκείνοι που έχουν την ικανότητα να τις εκφράσουν με κατάλληλο τρόπο.
Συνεπώς, συσσωρεύουμε μίση και μνησικακίες,
μένουμε μπλοκαρισμένοι σε αδιέξοδα.
Αισθανόμαστε βέβαια ότι κάτι δεν μας
ταιριάζει, αλλά δεν γνωρίζουμε πώς να ξεφύγουμε. Μας συμβαίνουν συχνά
απαράδεκτα πράγματα. Εντούτοις τα δεχόμαστε, επειδή δεν γνωρίζουμε ούτε καν τα
όριά μας, σχετικά με το τι θέλουμε και τι δεν θέλουμε, τι μπορούμε και τι δεν
μπορούμε.
Το να ξαναμάθουμε να αναγνωρίζουμε τις
ανάγκες μας και τα όριά μας για όσα δεν θέλουμε πια, το να είμαστε ικανοί να τα
εκφράσουμε στους συνομιλητές μας, χωρίς να φοβόμαστε τις συνέπειες, αυτό είναι
ένας από τους τρόπους που μπορεί να προλάβουν ή να θεραπεύσουν τις ασθένειες
που προκαλούνται από τις ανθρώπινες εσωτερικές συγκρούσεις και τις
απογοητεύσεις.
– να
εκφράζουμε τα συναισθήματά μας :
[τέλος 2ου μέρους]
https://ygeiaerwtaspsyxikhygeia.blogspot.com/
- Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του
περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του και υπάρχει
ενεργός σύνδεσμος (link). Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που
ισχύουν στην Ελλάδα.
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση
της πηγής), θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων,
παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι
απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς
απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’
οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο.
