Η επιστήμη του Ιπποκράτους και του Κενταύρου Χείρωνος, του Ομήρου Ερμείδη - The science of Hippocrates and the Centaur Chiron, by Homer Ermides - La scienza di Ippocrate e Centauro Chirone, di Omero Ermide

Η επιστήμη του Ιπποκράτους και του Κενταύρου Χείρωνος, του Ομήρου Ερμίδη - La scienza di Ippocrate e Centauro Chirone, di Omero Ermeide -
The science of Hippocrates and the Centaur Chiron, by Homer Ermides

[η εικόνα προέρχεται από την ακόλουθη ιστοσελίδα : http://mythiki-anazitisi. blogspot.gr/2014/02/blog-post_7295.html ]

  Εκείνου δηλαδή που κεντούσε την αύρα του ανθρωπίνου σώματος δια των χειρών του. Και ίσως αυτός είναι ένας πρώτιστος λόγος για τους λαούς της ανατολής Ινδούς και Κινέζους όπου το όνομα Γιουνάν - Ίων - Έλληνας προκαλεί αισθήματα αγάπης και ευγνωμοσύνης. Εις τις χώρες όπου ο βελονισμός αποτελεί ασφαλή ατραπό. Προς την θεραπεία ψυχής τε και σώματος.

  Θεραπεία της ψυχής ο πρώτιστος σκοπός, της αρχαίας θεραπευτικής, και η θεραπεία της ψυχής δια της αύρας του σώματος. 

  Και η θεραπεία του σώματος δια της θεραπείας της ψυχής. Κι ο φιλοσοφικός της αυτός χαρακτήρας την απομακρύνει από τη παρεμβατική ιατρική, δηλαδή την απομακρύνει από την επέμβαση.

(*1) Οκόσα φάρμακα ουκ ιήται, σίδηρος ιήται• Όσσα σίδηρος ουκ ιήται, πυρ ιήται• όσσα δε πυρ ουκ ιήται ταύτα χρη νομίζειν ανίητα.

ιήται= θεραπεύει, σίδηρος(μτφ.)=εγχείρηση, πυρ(μτφ.)=καυτηρίαση

 Έτσι όπως σε όλες τις επιστήμες και στην επιστήμη των επιστημών που τις περιλαμβάνει όλες, οι Έλληνες είχαν τα πρωτεία. Έτσι και εις την ιατρικήν πρώτοι οι Έλληνες έδωσαν τα φώτα και βοήθησαν τον άνθρωπο να ανταπεξέρχεται σε αυτό που λέγεται ασθένεια.

  Ο πρώτος που εδίδαξε την ιατρικήν και έθεσε τις βάσεις αλλά και τις βάσεις όλων των επιστημών αλλά και της νομικής ακόμη, είναι ο Κένταυρος Χείρων μια συγκλονιστική  προσωπικότητα την οποίαν εμείς οι Έλληνες διδαχθήκαμε ως ένα  άλογο όν με μόνο κατά το ήμισυ μόνο ανθρώπινη μορφή.

  Ο Κένταυρος Χείρων κατά την μυθολογία, δηλαδή δια την δια του λόγου παράδοση όταν δεν υπήρχε γραφή, υπήρξε ο διδάσκαλος του Ασκληπιού, του θεού της ιατρικής.

  Το ιδιόμορφο με τον Κένταυρο Χείρωνα μαρτυρείται από την ονομασία του, η οποία αποδεικνύει την τρομακτική πρόοδο της εποχής εκείνης της προϊστορικής, που ηδύναντο οι Έλληνες δια θεραπευτών όπως ο Κένταυρος Χείρων.  

  Να θεραπεύουν δια των χειρών κεντώντες την αύρα του ανθρώπου, που σήμερα μόλις τώρα αρχίζουν να την ιχνηλατούν, χωρίς να γνωρίζουν τα όρια και τις δυνατότητές της. 

 Ο Κένταυρος Χείρων είναι ο σημερινός ιδρυτής, της λεγομένης οστεοπα-θολογίας και χειροπρακτικής. Δηλαδή ενός τμήματος της συγχρόνου αφαρμάκου θεραπευτικής η οποία δια των χειρών και μόνον και της διαίτης επιτυγχάνει αποτελέσματα, τα οποία είναι πολύ αποτελεσματικά. 

  Η επιστήμη του κεντώντος την αύρα δια των χεριών του, ίσως κι αυτός να είναι κι πρώτιστος λόγος ο Ίων, ο Γιαβανά, ο Γιουνάν, είναι πρόσωπο ιερό στην Κίνα, στις χώρες της μακρινής Ασίας. Όπου ο βελονισμός αποτελεί συναφή έκφραση με την θεραπεία.

  Θεραπεία λοιπόν της ψυχής δια της αύρας, του νοητικού δια της ψυχής  και τέλος του σώματος. Κι ο ανθρωποκεντρικός  της χαρακτήρας την απομακρύνει από την παρεμβατική, από την επέμβαση.

  Δηλαδή η βάση της Ιπποκράτειας ρήσεως  (βλέπε *1 άνωθεν).

  Ο Κένταυρος Χείρων εδίδαξε τον Ασκληπιό, του οποίου την οικογένεια διέσωσε η πόλις Δίον, η πόλις του Διός όπου εις το μουσείο της ευρίσκονται τα αγάλματα των τέκνων του Ασκληπιού οι υιοί του : ο Μαχάων, ο Ποδαλείριος και οι θυγατέρες του Ακεσώ, Υγεία και Πανάκεια.

  Ο Μαχάων και ο Ποδαλείριος, ήσαν οι πρώτοι στρατιωτικοί ιατροί, όπως μαρτυρείται εις τον Όμηρο

Ομήρου «Ιλιάς» β, στίχοι 729-732 : 

Οἳ δ᾽ εἶχον Τρίκκην καὶ Ἰθώμην κλωμακόεσσαν,	729
οἵ τ᾽ ἔχον Οἰχαλίην πόλιν Εὐρύτου Οἰχαλιῆος,	730
τῶν αὖθ᾽ ἡγείσθην Ἀσκληπιοῦ δύο παῖδε	731
ἰητῆρ᾽ ἀγαθὼ Ποδαλείριος ἠδὲ Μαχάων·,	732

         

διότι ήσαν αυτοί οι οποίοι συνόδευαν τον ελληνικό στρατό εις την Τροία.

  Επίσης δίδαξε τον Αχιλλέα, τον Ιάσονα, τον Αριστέα τον υιό του Απόλλωνος και πλείστους άλλους. 

  Ελέγετο Χείρων, εκ του ρήματος χειρώ = χρησιμοποιώ τα χέρια, κάνω θεραπεία δια χειρών. Έτσι ο οξύτονος τύπος Χειρών έγινε παροξύτονος τύπος Χείρων, ώστε να δώσει το όνομα σε αυτόν τον άνθρωπο που θεράπευε με τα χέρια, έκανε χειροπρακτική ή χρησιμοποιούσε βελόνες προκειμένου για να θεραπεύσει. 

  Το ότι χρησιμοποιούσε βελόνες εξάγεται και εκ του ονόματος Κένταυρος που σημαίνει κεντώ την αύρα και αύρα αυτή είναι μια ακτινοβολία, μια ενέργεια. Είναι η ψυχή του ανθρώπου που περιβάλλει το ανθρώπινο σώμα και το διαποτίζει.

  Πρωτοέγινε γνωστή από το ζεύγος μηχανικών Κυριλλάν στην Ρωσσία στις αρχές της δεκαετίας του 90, με τα περίφημα Τσίμπου (cibu) που είναι τα κέντρα τα οποία υπάρχουν επάνω εις τους μεσημβρινούς του ανθρωπίνου σώματος. Οι οποίοι βασικά είναι 12 και 2 κεντρικοί.

  Πηγαίνουμε στο δωδεκαδικό σύστημα των αρχαίων Ελλήνων και βλέπουμε την ενέργεια την οποία οι Κινέζοι την λένε Τσιν, είναι το αρχαίο ουσιαστικό Κυόν κυεί, δηλαδή αυτό που τρέχει μέσα στον άνθρωπο. Αυτό χρησιμοποιούν οι βελονιστές προκειμένου να διαδράμουν, να διατρέξουν, να  μεταδώσουν την θεραπευτική ενέργεια μέσα στο ανθρώπινο σώμα. Αυτή είναι και η τεχνική Τσι – γκον που χρησιμοποιούν και οι Κινέζοι θεραπευτές.    

  Όλοι γνωρίζουν εσφαλμένα ότι ο βελονισμός είναι θεραπεία Κινεζική,  αλλά οι ίδιοι οι Κινέζοι και η λέξη Πανάκεια διαψεύδουν αυτό. Διότι η Κίνα την μεγίστη επαρχία της ονόμασε Γιουνάν - Ιωνία όπου και είναι το όνομα των ιατρών σε όλη την Ανατολή.  Αλλά και η λέξη Πανάκεια αποδίδει όχι αυτό που νομίζαμε μέχρι σήμερα, ότι είναι κάποιο φάρμακο που θεραπεύει όλες τις νόσους. Αλλά προέρχεται από τις λέξεις Παν & Άκος ή Παν και Ακίς.  Που σημαίνει ότι το Παν μπορεί να θεραπευτεί δια της Ακίδος, δηλαδή δια του βελονισμού !

  Ακέομαι σημαίνει χρησιμοποιώ βελόνα, θεραπεύω για ακίδος, δια βελόνας.   

  Επίσης Πανάκεια είναι και η θεραπεία που γίνεται δια του πανός, όπου σημαίνει το ψωμί, και το πόπανο ή πέπανο ή πέμα. Που είναι το ψωμί που έχει ευλογηθεί, αυτό άρτο ή ψωμά ή λειτουργιά και το οποίο δίδεται σήμερα στις ελληνορθόδοξες λειτουργίες σαν συνέχεια της αδιασπάστου ελληνορθόδοξης θρησκείας των αρχαιοελλήννων. Και συμβολίζει τον άρτον που είναι το σώμα του Ιησού ή Ιάσου ή Ιάσονος [Κορινθιακή διάλεκτο], δηλαδή του θεραπευτού.

  Το ρήμα ιάομαι που σημαίνει θεραπεύω, μας δίνει τον τύπο Ιάσων, που σημαίνει ο θεραπευτής και ακριβώς η λέξη Ιάσων μέσα από το γραμματαριθμικό λεξικό [Παύλου Κυράγγελου – 24τομο, εκδόσεις προσωπική 1980, φωτοτυπικής μορφής] μας δίνει ισόψηφη την λέξη Απόλλων, που είναι ο θεός της θεραπείας. Αυτή η λέξη Ιάσων που είναι δωρικός τύπος μας δίνει στον Ιωνικό τύπο την λέξη Ιήσων, που  είναι ο Ιησούς, θεραπευτής και υιός του θεού. Και η λέξη Ιησούς είναι καθαρά ελληνική της Παλαιστίνης, αλλά ταυτόχρονα σημαίνει ο υιός της Γιάτρισσας, εφόσον η θεά της Υγείας λεγόταν Ιησώ, όπου στην γενική κάνει Ιησούς στην γλώσσα της Μικράς Ασίας.

  Έτσι βλέπουμε ότι όλη η  τεχνική του Ευαγγελίου που είναι θεραπευτική και  αρχαιοελληνική εφόσον ο Ιησούς ο Ιάσων ο θεραπευτής περιγράφεται σαν εκείνος που διήλθε ευεργετών και ιώμενος τους πάντας είναι ακριβώς εκείνος ο οποίος είτε σαν άρτος, είτε σαν πόπανο, πέπανο είτε σαν θεραπευτής από το ρήμα ιάωμαι – ιώμαι δίνει την θεραπεία των σωμάτων μέσω της ψυχής αρχικά, εφόσον αυτό που προκαλεί την ασθένεια σαν αποτέλεσμα την σωματική είναι η διάτρυση, η υποχώρηση της ψυχής ασπίδας, δηλαδή της αύρας. 

  Περίπτωση βελονισμού εις την αρχαία Ελλάδα έχουμε εις την περιοχή του Πόντου, εις την πόλη της Ηρακλείας. Όπου ο υιός του τυρράνου της Ηρακλείας και αυτός τύραννος της εαυτού πατρίδος εκ της λαιμαργίας και της αδηφαγίας, είχε καταστεί υπέρσαρκος. Ήτο δε τόσο παχύς ώστε εδέχετο τους υπηκόους του εντός κιβωτίου, που εξείχε μόνο η κεφαλή του.

  Εκ της παχυσαρκίας αυτής υφίστατο πνιγμονή, και τότε οι ιατροί συνέταξαν [εν συμβουλίω διέταξαν] να κατασκευάσει βελόνες λεπτές διαφόρων μεγεθών τις  οποίες δια της κοιλίας και των πλευρών τις ωθούσαν, τις έσπρωχναν. Όσες δε ευρίσκονται εντός του λίπους δεν εγένετο τίποτα, όσες όμως  άγγιζαν καθαρό τόπο, όχι λίπος αλλά και κατάλληλο τόπο τότε διεγείρετο.      

  Οπότε βλέπουμε ότι ο βελονισμός υπήρξε πρακτική αποτελεσματική, αμιγώς ελληνική [Κ.Γεωργανάς – «Αρχαίοι Ιατροί»]. 

 Ο Σωκράτης Χριστοδουλάρης Χειρο-πράκτορ, οστεοπαθολόγος είναι αυτός ο οποίος είχε τονίσει κατά το παρελθόν αυτή την αλήθεια εις τον συγγραφέα ιστορικό Κωνστατίνο Γεωργανά για τον Κένταυρο Χείρωνα και την σχέση του βελονισμού στην Κίνα και την Ιαπωνία με αυτόν τον αρχαίο ιατρό.

  Επίσης εις τον Όμηρο έχουμε πολλές περιπτώσεις ιατρικής, όπως στην περίπτωση της Κίρκης όπου αυτή μετατρέπει τους συντρόφους του Οδυσσέως σε χοίρους, ο Ερμής ο θεός του λόγου εις τους αρχαίους Έλληνες δίνει εις τον Οδυσσέα το περίφημο φάρμακο το μώλυ με το οποίο αυτός γίνεται άτρωτος εις τις επιθέσεις των μαγικών της Κίρκης από την μια πλευρά από την άλλη μπορεί και επαναφέρει τους συντρόφους του εις την ανθρώπινη μορφή τους.

  Επίσης εις τον Όμηρο αναφέρεται και η χρήση των ναρκωτικών και ειδικά από την Ελένη η οποία τα χρησιμοποιούσε ως φάρμακο το οποίο έδιωχνε τον πόνο.  Κατ’ άλλους ήτο το φάρμακο που βοηθούσε τις αποβολές των ανεπιθύμητων κυοφορήσεων, όπου η Ελένη «κάλυπτε» τις εξωσυζυγικές της περιπέτειες. 

  Όπως επίσης και οι Λωτοφάγοι, οι οποίοι ήσαν μια μορφή απωλείας της μνήμης με τους περίφημους λωτούς τους, έχουν να κάνουν με κάποια μορφή επιδράσεως επάνω εις την μνήμη και εις την γενικότερη κατάσταση της υγείας του εγκεφάλου των ανθρώπων.

  Οι αρχαίοι για να αποδώσουν την έννοια θεραπεύω χρησιμοποιούσαν το ρήμα ἀκέομαι ἀκέομαι-ἀκοῦμαι. (αποθετικό) θεραπεύω, θεραπεία και εξ αυτού βγαίνει και η λέξη Πανάκεια.

  Ακέομαι = χρησιμοποιώ μια βελόνη, θεραπεύω δια βελόνας.

  Πανάκεια επίσης είναι και αυτό που θεραπεύει τα πάντα και αυτό είναι το σκόρδο και αυτό που οι Κορεάτες λέγουν Τζί - σεν δηλαδή η ρίζα της ζωής. 

Όλοι οι Έλληνες φιλόσοφοι μετείχαν και της ιατρικής, ένας εκ των σπουδαιοτέρων ιατρών ήταν και ο Αριστοτέλης.

  Ο Δημόκριτος κάποτε εξαφανίστηκε από τον χώρο των Αβδήρων και ανησύχησαν οι Αβδηρίτες, το τι είχε συμβεί εις τον αγαπημένο τους φιλόσοφο. Έτσι λοιπόν εσπευσμένα εκάλεσαν τον Ιπποκράτη.

  Για να δουν τι συνέβαινε και είχε δημιουργήσει τέτοια αναταραχή λοιπόν στον Δημόκριτο.

 Ο Ιπποκράτης απεδέχθη την έκκληση των Αβδηριτών και έφθασε.  Για να επισκεφθεί και να θεραπεύσει τον Δημόκριτο, εφόσον είχε ανάγκη θεραπείας.

  Πράγματι ο Ιπποκράτης έμεινε με τον Δημόκριτο για 3-4 ημέρες, απομονωμένοι οι δύο τους. Όταν τελείωσε και ξαναγύρισε πάλι στην προκυμαία για να πάρει το καράβι, τον ρώτησαν οι Αβδηρίτες αν έχει θεραπευθεί ο Δημόκριτος. Και ο Ιπποκράτης του απαντά : ήρθα να θεραπεύσω και φεύγω θεραπευμένος !

  Βρήκα δηλαδή τον Δημόκριτο να έχει μπροστά του σφάγια από διάφορα ζώα, εις τα οποία έκαμε λεπτότατες ανατομικές παρατηρήσεις. Έτσι του δόθηκε μια μοναδική ευκαιρία ν εξηγήσει στον Ιπποκράτη την σχέση της θεραπείας του νοητικού από το ψυχικό.

  Ο Δημόκριτος είναι αυτός ο οποίος έκανε την περίφημη ατομική θεωρία με τους ατόμους, τα ελάχιστα μόρια της ύλης, οι αρχαίοι Έλληνες είχαν κάνει θεωρία για τα ελάχιστα μόρια του χρόνου , πράγμα που έχει ασχοληθεί κορυφαίος Έλληνας επιστήμων .

  Εδώ θα πρέπει να θυμηθούμε μια καταπληκτική ιστορία που δείχνει την βαθυτάτη γνώση της επιδράσεως των τροφών  εις τον ανθρώπινο οργανισμό κι κατ’ αυτόν τον τρόπο ετελείωνε την ζωή του με δική του θέληση.

  Πλην όμως όταν το αποφάσισε αυτό επλησίαζε η γιορτή των Θεσμοφορίων, δηλαδή η γιορτή που ήταν προς τιμήν των γυναικών.  Οι γυναίκες της οικογενείας του, έπεσαν στα πόδι και τον παρεκάλεσαν να μην πεθάνει κατά την γιορτή των Θεσμοφορίων, ώστε να μπορέσουν να την εορτάσουν και να πεθάνει μετά.

  Τότε ενώ ήτο κλινήρης, τους εζήτησε να του φέρουν ένα πιάτο με μέλι και αναπνέοντας την οσμή του μέλιτος επεβίωσε των Θεσμοφορίων.

  Και όταν τέλειωσαν τα Θεσμοφόρια εκάλεσε τις γυναίκες και τους είπε : πάρτε το μέλι.

  Αμέσως μετά απέθανε εν φιλοσοφική ηρεμία.

[άρθρο εις το περιοδικό ΑΕΡΟΠΟΣ]

https://ygeiaerwtaspsyxikhygeia.blogspot.com/   
-  Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του και υπάρχει ενεργός σύνδεσμος (link). Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ

Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής), θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολόγιου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο.