CDC – Οι Παρενέργειες
των
Εμβολίων [μέρος
6ον ] - CDC
- The Vaccine Side Effects [Part 6on] - CDC – il Effetti collaterali di vaccini [parte 6]
Παρενέργειες του
εμβολίου για τον Κίτρινο Πυρετό
Ποιοι είναι οι κίνδυνοι από το εμβόλιο κίτρινου πυρετού;
Ένα εμβόλιο, όπως και κάθε
φάρμακο, μπορεί να προκαλέσει σοβαρή αντίδραση. Όπως συμβαίνει με οποιοδήποτε
φάρμακο, η πιθανότητα να προκαλέσει το εμβόλιο σοβαρή βλάβη ή θάνατο, είναι
πολύ σπάνια. ▪ Ήπια προβλήματα -Το εμβόλιο του κίτρινου πυρετού έχει
συσχετιστεί με πυρετό, και με πόνους, πόνο, ερυθρότητα ή οίδημα όπου έγινε ο
εμβολιασμός. Αυτά τα προβλήματα εμφανίζονται σε έως και 1 άτομο στα 4. Συνήθως
αρχίζουν σύντομα μετά τη λήψη και μπορούν να διαρκέσουν έως και μια εβδομάδα.
▪ Σοβαρά προβλήματα: – Σοβαρή αλλεργική
αντίδραση σε ένα συστατικό εμβολίου (περίπου 1 άτομο σε 55.000). – Σοβαρή
αντίδραση του νευρικού συστήματος (περίπου 1 άτομο σε 125.000).
– Σοβαρή ανεπάρκεια
οργάνων απειλητική
για τη ζωή (περίπου 1 άτομο στα 250.000). Περισσότεροι από τους μισούς
ανθρώπους [δηλ. πάνω από το 50%] που υποφέρουν από αυτή την ανεπιθύμητη
ενέργεια πεθαίνουν. Αυτά τα τελευταία δύο προβλήματα δεν έχουν αναφερθεί ποτέ
μετά την αναμνηστική δόση. Οι Γονείς μπορούν να ενημερώνονται για τις Παρενέργειες,
τους Κινδύνους των Εμβολίων και την Υποχρέωση Ενημέρωσής τους από CDC στη
διεύθυνση: https://www.cdc.gov/vaccines/parents/vaccine-decision/side-effects.html
ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΗΣ “ΝΕΑΣ ΓΕΝΙΑΣ” ΕΜΒΟΛΙΩΝ
Harrison,
Παθολογία, έκδοση 16η
Πλεονεκτήματα
και μειονεκτήματα των εμβολίων με DNA (πίν. 107-9)
ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ
▪
Ασφαλή – δεν μπορούν να προκαλέσουν λοίμωξη – σταθερά και θερμοανθεκτικά ▪ Δεν
υπάρχει ανάγκη έκφρασης ή κάθαρσης αντιγόνων in vitro – δεν απαιτούνται
επικουρικά έκδοχα – είναι δυνατόν να παραχθούν γενετικά ▪ Φυσιολογική
επεξεργασία των γονιδιακών προϊόντων η οποία προσομοιάζει τη φυσική προσαρμογή
▪ Παρατεταμένη ενέργεια – επαγωγή μακροχρόνιας ανοσιακής απάντησης ▪ Επαγωγή
τόσο χυμικής όσο και κυτταρικής ανοσίας, συμπεριλαμβανομένων των Τ κυττάρων ▪
Συνήθως ασφαλή για έγκυες γυναίκες, ανοσοκατεσταλμένους ασθενείς ή βρέφη που
διαθέτουν μητρικά αντισώματα
ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ
▪
Πιθανός κίνδυνος ενσωμάτωσης ιικών ογκογονιδίων από τον φορέα ▪ Κίνδυνος
ανάπτυξης όγκων από την ενσωμάτωση πλησίον πρωτο-ογκογονιδίων ή των
ογκατσταλτικών γονιδίων. ▪ Πιθανή επαγωγή αντοχής ή αυτοανοσίας, λόγω εμμονής
των εμβολίων η οποία προκαλεί επίμονη ανοσιακή απάντηση ▪ Πιθανή δράση ισχυρού
προαγωγού για την έκφραση γονιδίων του ξενιστή, με δυσμενείς επιπτώσεις.
2. ΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ ΔΕΝ ΠΑΡΕΧΟΥΝ ΟΥΤΕ ΑΠΟΛΥΤΗ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΙΣΟΒΙΑ
ΑΝΟΣΙΑ
Οι αφοριστικές διατυπώσεις
και η στοχοποίηση του ανεμβολίαστου πληθυσμού ως μοναδικού υπαίτιου για τις
επιδημίες από λοιμώδη νοσήματα σκόπιμα αφήνει στο απυρόβλητο τις όποιες
αστοχίες ή αποτυχίες της αποτελεσματικότητας των εμβολίων. Ζήτημα που απασχολεί
τόσο τις ίδιες τις φαρμακευτικές εταιρείες, όσο και τους επαγγελματίες υγείας.
2.1 CDC: ΚΑΙ ΕΝΑ ΑΤΟΜΟ
ΠΛΗΡΩΣ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΕΝΟ, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΝΟΣΗΣΕΙ
Στην ενημερωτική σελίδα του
για τους γονείς, το «Κέντρου Ελέγχου Νοσημάτων» (CDC), γράφει: «Πόσο καλά
λειτουργεί το εμβόλιο MMR; ▪ Δύο δόσεις εμβολίου MMR είναι αποτελεσματικές 97%
κατά της ιλαράς και 88% κατά της Ερυθράς. ▪ Μια δόση εμβολίου MMR είναι
αποτελεσματική 93% κατά της ιλαράς, 78% κατά της παρωτίτιδας και 97% κατά της
ερυθράς.
Μερικοί άνθρωποι που λαμβάνουν
δύο δόσεις εμβολίου MMR μπορεί να νοσήσουν από ιλαρά, παρωτίτιδα ή ερυθρά, εάν
εκτίθενται στους ιούς που προκαλούν αυτές τις ασθένειες. Οι ειδικοί δεν είναι
σίγουροι γιατί συμβαίνει αυτό. Θα μπορούσε να οφείλεται στο ότι το
ανοσοποιητικό τους σύστημα δεν ανταποκρίθηκε όπως θα έπρεπε να έχει
ανταποκριθεί στο εμβόλιο. [!]
Περίπου 3 στους 100 ανθρώπους
που κάνουν δύο δόσεις εμβολίου MMR θα ασθενήσουν από ιλαρά εάν εκτεθούν στον
ιό. Ωστόσο, είναι πιο πιθανό να ασθενήσουν με ηπιότερο τρόπο και είναι λιγότερο
πιθανό να μεταδώσουν την ασθένεια σε άλλους ανθρώπους.
Δύο δόσεις εμβολίου MMR
είναι αποτελεσματικές κατά 88% (εύρος 66% έως 95%) στην πρόληψη της
παρωτίτιδας. Οι εστίες της παρωτίτιδας μπορούν να εμφανιστούν ακόμη σε
ιδιαίτερα εμβολιασμένες κοινότητες των ΗΠΑ, όπου τα άτομα βρίσκονται σε
στενότερες επαφές μεταξύ τους (όπως σχολεία, κολέγια και στρατόπεδα). Ωστόσο, η
υψηλή κάλυψη εμβολιασμού συμβάλλει στον περιορισμό του μεγέθους, της διάρκειας
και της εξάπλωσης της νόσου. Παρόλο που δεν υπάρχουν διαθέσιμες πολλές μελέτες,
οι περισσότεροι άνθρωποι που δεν ανταποκρίνονται στο συστατικό της ερυθράς της
πρώτης δόσης MMR αναμένεται να ανταποκριθούν στη δεύτερη δόση».
ΣΧΟΛΙΟ της υπογράφουσας: Σύμφωνα με τις παραπάνω
Οδηγίες προς τους γονείς από το αμερικανικό «Κέντρου Ελέγχου Νοσημάτων και
Πρόληψης» (CDC) ένα άτομο πλήρως εμβολιασμένο με το εμβόλιο MMR μπορεί να
νοσήσει αλλά είναι λιγότερο πιθανό να μεταδώσει τη νόσο. Δηλαδή, ένας πλήρως
εμβολιασμένος οργανισμός και μπορεί να νοσήσει και μπορεί να αποτελέσει εστία
μετάδοσης ενός λοιμώδους νοσήματος.
2.2 ΠΡΩΤΟ ΡΗΓΜΑ ΣΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΗΣ ΑΠΟΛΥΤΗΣ ΑΝΟΣΙΑΣ (1987)
Έξαρση ιλαράς σε έναν
πλήρως ανοσοποιημένο πληθυσμό δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης
Tracy L. Gustafson, M.D., Alan W.
Lievens, M.D., Philip Α. Brunell, M.D.,
Ronald G. Moellenberg, B.S.,
Christopher Μ.Ο. Buttery, M.D., and Lynne Μ. Sehulster, Ph.D.
Δημοσίευση: New England Journal of Medicine 1987; 316: 771-774, 26 Μαρτίου 1987
Αναδημοσίευση: Pediatric Infectious Disease Journal: Τομ.
7 – Τχ. 3: 214 – Μάρτιος 1988
Περίληψη: “Έξαρση κρουσμάτων
ιλαράς σημειώθηκε μεταξύ των εφήβων στο Corpus Christi του Τέξας την άνοιξη του
1985, παρόλο που οι απαιτήσεις εμβολιασμού για τη σχολική φοίτηση είχαν
εφαρμοσθεί πλήρως. Δείγματα ορού από 1806 μαθητές σε δύο σχολεία δευτεροβάθμιας
εκπαίδευσης ελήφθησαν οκτώ ημέρες μετά την εκδήλωση του πρώτου περιστατικού.
Μόνο το 4,1% αυτών των σπουδαστών (74 από το 1806) δεν είχε ανιχνεύσιμο
αντίσωμα έναντι του ιού της ιλαράς σύμφωνα με τη δοκιμασία ενζυμικής
ανοσοπροσρόφησης και πάνω από 99% είχαν εμβολιαστεί με «ζωντανό» εμβόλιο
ιλαράς. Η στρωματοποιημένη ανάλυση έδειξε ότι ο αριθμός των δόσεων του εμβολίου
που ελήφθησαν ήταν ο σημαντικότερος προγνωστικός παράγοντας της απόκρισης
αντισωμάτων. Σε διάστημα εμπιστοσύνης 95%, το ποσοστό των οροαρνητικών μαθητών,
στους οποίους είχαν προηγουμένως χορηγηθεί δύο δόσεις εμβολίου ήταν 0 έως 3,3%,
ενώ το ποσοστό των οροαρνητικών μαθητών στους οποίους προηγουμένως είχε
χορηγηθεί μία δόση ήταν 3,6 έως 6,8%.
Μετά την έρευνα, κανένας από
τους 1.732 οροθετικούς σπουδαστές δεν προσβλήθηκε από ιλαρά. 14 από τους 74
οροαρνητικούς φοιτητές, οι οποίοι είχαν όλοι τους εμβολιαστεί, προσβλήθηκαν από
ιλαρά. Επιπλέον, διαπιστώθηκε ορομετατροπή σε τρεις οροαρνητικούς φοιτητές
χωρίς να παρουσιάσουν συμπτώματα. Καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι κρούσματα
ιλαράς μπορούν να εμφανιστούν στα σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ακόμη και
όταν περισσότερο από το 99% των μαθητών έχουν εμβολιαστεί και πάνω από το 95%
είναι άνοσοι».
2.3 ΕΜΒΟΛΙΟ MMR (ΤΡΙΠΛΟ)
KAI ΕΠΙΔΗΜΙΑ ΠΑΡΩΤΙΤΙΔΑΣ
H εξασθένηση της Ανοσίας
από το Εμβόλιο MMR (τριπλό) ίσως βρίσκεται πίσω από την Επιδημία της
Παρωτίτιδας
(Fading Immunity to MMR Vaccine May
Be Behind the Mumps Epidemic)
Paul A. Offit, MD
Children’s Hospital of Philadelphia,
Vaccine Education Center
Medscape,
17 Μαρτίου 2017
«Το αρχικό εμβόλιο παρωτίτιδας, το
λεγόμενο στέλεχος Jeryl Lynn, παρήχθη από τον Maurice Hilleman στη Merck το
1967. Δέκα χρόνια αργότερα, το 1977, το συνιστούσαν συστηματικά για όλα τα
παιδιά, με χορήγηση σε ηλικία 12 μηνών. Στη συνέχεια, εξαιτίας της έξαρσης των
κρουσμάτων ιλαράς που εμφανίστηκαν στα τέλη της δεκαετίας του 1980 και στις
αρχές της δεκαετίας του 1990, έγινε σύσταση για μια 2η δόση εμβολίου ιλαράς /
παρωτίτιδας / ερυθράς (MMR) το 1989, η οποία έδωσε την ευκαιρία για δεύτερη
χορήγηση του εμβολίου παρωτίτιδας. Αυτό που διαπιστώσαμε , ωστόσο, ήταν ότι 10
χρόνια μετά την 1η δόση, άρχισε να υφίσταται αύξηση της συχνότητας των περιπτώσεων
παρωτίτιδας.
Παρομοίως, σήμερα 10 χρόνια μετά
από δύο δόσεις εμβολίου (δηλαδή, στα τέλη της εφηβείας και της νεαρής ηλικίας)
διαπιστώνουμε αύξηση των περιστατικών παρωτίτιδας. Ο λόγος για αυτό θα μπορούσε
πράγματι να βρεθεί ανατρέξετε στο παρελθόν και δείτε τις προηγούμενες μελέτες.
Αν το κάνετε, θα διαπιστώσετε ότι το ποσοστό Β και μνημονικών- Τ λεμφοκυττάρων
για την ιλαρά και την ερυθρά στην πραγματικότητα ήταν πολύ μεγαλύτερο από τη
ποσοστό Β και μνημονικών- Τ κυττάρων μετά τον εμβολιασμό της παρωτίτιδας.
Αυτό που διαπιστώνουμε τώρα
είναι ότι ουσιαστικά Αυτό που παρακολουθούμε τώρα είναι ότι ουσιαστικά
εξαλείψαμε την ιλαρά από τις Ηνωμένες Πολιτείες το 2000. Ο λόγος που βλέπουμε
να επιστρέφει είναι ότι ορισμένοι γονείς επιλέγουν να μην εμβολιάσουν τα παιδιά
τους. Εξαλείψαμε την ερυθρά από τις Ηνωμένες Πολιτείες το 2005. Δεν έχουμε
εξαλείψει ποτέ παρωτίτιδα.
Κάποιοι έθεσαν το ερώτημα εάν
αυτό μπορεί να οφείλεται σε ορολογικούς τύπους ή ότι το στέλεχος Jeryl Lynn
είναι αρκετά διαφορετικό από τα τρέχοντα στελέχη της παρωτίτιδας (τα λεγόμενα
στελέχη τύπου G), ότι υπήρξε αυξημένη χορήγηση αυτού του στελέχους έτσι ώστε ο
εμβολιασμός δεν προστατεύει. Αλλά αυτό δεν συμβαίνει. Πιστεύω πραγματικά ότι
αυτό που βλέπετε είναι απλώς η εξασθένηση της ανοσίας, αφού το εμβόλιο της
παρωτίτιδας, ειλικρινά, είναι το ασθενέστερο από τα τρία εμβόλια. Συνήθως,
περίπου το 1% -15% των ανθρώπων που έχουν παρωτίτιδα θα έχει ασηπτική
μηνιγγίτιδα. Ομοίως, μέχρι το 30% των ανδρών θα έχει ορχίτιδα. Δεν το έχουμε
δει στις 5.600 περιπτώσεις που αναφέρθηκαν πέρυσι. Αυτό είναι καλό, διότι
υποδηλώνει ότι τουλάχιστον το εμβόλιο παρωτίτιδας προστατεύει από τα σοβαρά
επακόλουθα της νόσου».
- Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του
περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του και υπάρχει
ενεργός σύνδεσμος (link). Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που
ισχύουν στην Ελλάδα.
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα
αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής),
θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε
ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του
ιστολόγιου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα
που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν
αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε
τρόπο το ιστολόγιο.