CDC – Οι Παρενέργειες
των
Εμβολίων [μέρος
2ον ] - CDC
- The Vaccine Side Effects [Part 2on] - CDC – il Effetti collaterali di vaccini [parte 2]
ΗΝΩΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η απάντηση
σ’ αυτό το ακανθώδες ηθικό και νομικό ζήτημα δόθηκε με τη θέσπιση του Γραφείου
Ειδικών του Αμερικανικού Δικαστηρίου Ομοσπονδιακών Απαιτήσεων, που είναι γνωστό
ως «Δικαστήριο Εμβολίων». Το Εθνικό Πρόγραμμα Αποζημιώσεων για Βλάβες από
Εμβόλια (National Vaccine Injury Compensation Program – VICP) θεσπίστηκε από το
Κογκρέσο των ΗΠΑ και καλύπτει αγωγές για βλάβες από τα εμβόλια, τα οποία
καταχωρούνται στον ειδικό Πίνακα Εμβολίων Βλαβών από Εμβόλια που τηρείται από
το Υπουργείο Υγείας.
Το 2007 συμπεριλήφθηκαν
στον παραπάνω Πίνακα, και τα εξής εμβόλια: της διφθερίτιδας, του τετάνου, του
κοκκύτη, της ιλαράς, της παρωτίτιδας, της ερυθράς, της πολιομυελίτιδος, της
ανεμoβλογιάς, του Haemophilus influenzae τύπου b, του ροταϊού και της
πνευμονίας. Το VICP είναι αρμόδιο για αγωγές, για βλάβες από εμβόλια που
προκλήθηκαν τόσο ΠΡΙΝ, όσο και ΜΕΤΑ το 1988. ▪ ΓΙΑ ΒΛΑΒΕΣ που προκλήθηκαν ΠΡΙΝ
από το 1988, κατατέθηκαν 4.264 αγωγές. Απ’ αυτές έγιναν δεκτές 1.189 και
αποζημιώθηκαν με 903 εκατομμύρια δολάρια.
▪
Για ΒΛΑΒΕΣ που προκλήθηκαν ΜΕΤΑ το
1988 (από το 1988 έως τις 8 Ιανουαρίου 2008) κατατέθηκαν 5.263 αγωγές που
αφορούσαν την πρόκληση αυτισμού, και 2.865 αγωγές που αφορούσαν την πρόκληση
άλλων βλαβών πλήν του αυτισμού. Απ’ αυτές, έγιναν δεκτές 925 (εκ των οποίων μία
σχετιζόμενη με αυτισμό), και απορρίφθηκαν 1.158 αγωγές που αφορούσαν σε βλάβες
μη-σχετιζόμενες με αυτισμό και 350 αγωγές που αφορούσαν βλάβες σχετιζόμενες με
αυτισμό. Στις αγωγές που έγιναν δεκτές καταβλήθηκαν αποζημιώσεις συνολικού
ύψους 847 εκατομμυρίων δολαρίων.
ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Σε κάθε ευνομούμενη χώρα,
όταν η πολιτεία επιβάλλει δια νόμου μια υποχρέωση (π.χ. επιστράτευση σε καιρό
πολέμου) είναι απολύτως δεσμευμένη να εξασφαλίσει τη φροντίδα των εκείνων που
θα υποστούν τις (πιθανές) συνέπειες της εφαρμογής αυτής της υποχρέωσης (π.χ.,
τραυματίες, ανάπηροι πολέμου). Στη Γερμανία, θεσπίστηκαν από το 1983, νομότυπες
διαδικασίες και προβλέψεις για την αναγνώριση μιας βλάβης από εμβολιασμό που
χρήζει αποζημίωσης, οι οποίες ορίζονται στις παραγράφους 51 και 52 της
«Ομοσπονδιακής νομοθεσίας σχετικά με τις επιδημίες» (BundesSeuchen-Gesetz,
BSG).
Η σχετική νομοθεσία
ασχολείται με το ζήτημα της αναγνώρισης της ανικανότητας από τη βλάβη που
προκλήθηκε από εμβόλια και ορίζει ότι για τις περιπτώσεις αποζημίωσης για
βλάβη από εμβολιασμό ισχύουν οι κανονισμοί κοινωνικής πρόνοιας και οι
προβλέψεις που αφορούν τα θύματα πολέμου. Συνεπώς, οι κατευθυντήριες οδηγίες
πού ισχύουν για τα θύματα πολέμου εφαρμόζονται και για τον προσδιορισμό της
βλάβης από εμβολιασμό. [«Κριτήρια για την ιατρική αξιολόγηση του κοινωνικού
δικαιώματος για αποζημίωση, σύμφωνα με την νομοθεσία που αφορά τους βαρέως
ανάπηρους», έκδοση του Ομοσπονδιακού Υπουργείου Απασχόλησης και Κοινωνικών
Προγραμμάτων, 1983]
Στη Γερμανία, μετά την
κατάργηση του υποχρεωτικού εμβολιασμού για την ευλογιά στις 1 Ιουλίου 1983,
ισχύει για τον εμβολιασμό ό,τι ισχύει και για κάθε άλλη ιατρική πράξη: Σύμφωνα
με την παράγραφο 223 του Ποινικού Κώδικα (Strafengesetzbuch): «Ο εμβολιασμός
θεωρείται σωματικός τραυματισμός» και «ο τραυματισμός αυτός δεν θεωρείται
παράνομος εάν ο ασθενής έχει λάβει προηγουμένως επαρκή πληροφόρηση και έχει
συμφωνήσει, ή εάν υπάρχει συμφωνία των γονέων ή κηδεμόνων προκειμένου για
ανήλικο που πρόκειται να εμβολιαστεί».
Το 1985, το Ανώτατο Αστικό
Δικαστήριο της Στουτγάρδης (με την απόφαση 3U188/84, 12-6-1985) καθόρισε ότι «ο
εμβολιασμός θεωρείται παράνομος εάν οι βασικοί κίνδυνοι δεν έχουν εξηγηθεί με
τον σωστό τρόπο». Αυτό σημαίνει ότι, σε περίπτωση πρόκλησης βλάβης από
εμβολιασμό, ο γιατρός που έκανε τον εμβολιασμό πρέπει να αποδείξει ότι έδωσε
τις κατάλληλες πληροφορίες στον ασθενή. Αν δεν μπορεί να το αποδείξει,
βρίσκεται σε μειονεκτική θέση από νομική άποψη, σε σχέση και με τον αστικό και
με τον ποινικό νόμο.
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
Στις 21 Ιουνίου 2017, το
Ευρωπαϊκό Δικαστήριο εξέδωσε μια πολυσήμαντη απόφαση (Απόφαση στην υπόθεση
C-621/15 Ν. W κ.λπ. κατά Sanofi Pasteur MSD κ.λπ.), σύμφωνα με την οποία: «Στον
J. W χορηγήθηκε, το διάστημα από τα τέλη του 1998 έως τα μέσα του 1999, εμβόλιο
κατά της ηπατίτιδας B παρασκευαζόμενο από την εταιρεία Sanofi Pasteur. Τον
Αύγουστο του 1999, ο J. W παρουσίασε διάφορες διαταραχές κατόπιν των οποίων, το
Νοέμβριο του 2000, διαγνώσθηκε σκλήρυνση κατά πλάκας. Ο J. W. απεβίωσε το 2011.
[Ύστερα
από ανάλυση των δεδομένων, η απόφαση καταλήγει] «εάν ένα άτομο που έλαβε ένα
εμβόλιο ήταν καλά στην υγεία του πριν κάνει το εμβόλιο, ή δεν είχε προσωπικό ή
οικογενειακό ιστορικό της νόσου (σ.σ. για την οποία έγινε το εμβόλιο) και εάν
ασθένησε μετά από το εμβόλιο, σε συνδυασμό με το εάν ένας σημαντικός αριθμός
παρόμοιων κρουσμάτων της νόσου έχει καταγραφεί και σε άλλα άτομα που λαμβάνουν
το συγκεκριμένο εμβόλιο, τότε αυτό το εμβόλιο μπορεί να είναι θεωρηθεί ως η
αιτία που νόσησε το άτομο». Το πλήρες κείμενο του σχετικού Δελτίου Τύπου του
Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα αναρτηθεί στην ιστοσελίδα www.grivas.info
4. Η ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ EIΝΑΙ
ΗΘΙΚΗ ΕΠΙΤΑΓΗ ΚΑΙ ΝΟΜΙΚΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ
1)
Ο Κώδικας Ιατρικής Δεοντολογίας, τόσο σε επίπεδο διεθνών οργανισμών όσο και σε
επίπεδο εθνικών νομοθεσιών, επιβάλλει στους γιατρούς να ενημερώνουν πλήρως τον
ενδιαφερόμενο για τις ενδείξεις, τις αντενδείξεις και τις παρενέργειες
(ελαφρές, λίγο σοβαρές και πολύ σοβαρές) για κάθε φάρμακο ΠΡΙΝ από την εφαρμογή
του, ώστε να μπορεί να αποφασίσει «εν επιγνώσει» εάν θα το πάρει ή όχι (σύμφωνα
με το άρθρο 11 του Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας, Νόμος 3418/2005).
Άρθρο
11. Υποχρέωση ενημέρωσης
1. Ο ιατρός έχει καθήκον
αληθείας προς τον ασθενή.
“Οφείλει
να ενημερώνει πλήρως και κατανοητά τον ασθενή για την πραγματική κατάσταση της
υγείας του, το περιεχόμενο και τα αποτελέσματα της προτεινόμενης ιατρικής
πράξης, τις συνέπειες και τους ενδεχόμενους κινδύνους ή επιπλοκές από την
εκτέλεσή της, τις εναλλακτικές προτάσεις, καθώς και για τον πιθανό χρόνο
αποκατάστασης, έτσι ώστε ο ασθενής να μπορεί να σχηματίζει πλήρη εικόνα των
ιατρικών, κοινωνικών και οικονομικών παραγόντων και συνεπειών της κατάστασής
του και να προχωρεί, ανάλογα, στη λήψη αποφάσεων».
2) Ο εμβολιασμός είναι
παρεμβατική πράξη (όπως και κάθε ιατρική πράξη) και, συνεπώς, η εφαρμογή του
προϋποθέτει αναγκαία τη συναίνεση του ίδιου του ενδιαφερόμενου εάν πρόκειται
για ενήλικα ή του έχοντας τη γονική επιμέλεια εάν πρόκειται για ανήλικο. Και, η
συναίνεση προϋποθέτει την πλήρη ενημέρωση (σύμφωνα με το άρθρο 12 του Κώδικα
Ιατρικής Δεοντολογίας, Νόμος 3418 / 2005).
«Άρθρο 12. Συναίνεση του
ενημερωμένου ασθενή
1. Ο ιατρός δεν
επιτρέπεται να προβεί στην εκτέλεση οποιασδήποτε ιατρικής πράξης χωρίς την
προηγούμενη συναίνεση του ασθενή.
4. Προϋποθέσεις της
έγκυρης συναίνεσης του ασθενή είναι οι ακόλουθες:
α) Να παρέχεται μετά από
πλήρη, σαφή και κατανοητή ενημέρωση, σύμφωνα με το προηγούμενο άρθρο.
β) Ο ασθενής να έχει
ικανότητα για συναίνεση. Αν ο ασθενής είναι ανήλικος, η συναίνεση δίδεται από
αυτούς που ασκούν τη γονική μέριμνα ή έχουν την επιμέλειά του…
γ) Η συναίνεση να μην
είναι αποτέλεσμα πλάνης, απάτης ή απειλής και να μην έρχεται σε σύγκρουση με τα
χρηστά ήθη.
δ) Η συναίνεση να
καλύπτει πλήρως την ιατρική πράξη και κατά το συγκεκριμένο περιεχόμενό της και
κατά το χρόνο της εκτέλεσής της».
5. ΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ
ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ
Από μια επισκόπηση σε 30
χώρες της Ευρώπης (28 της Ευρωπαϊκής Ένωσης συν η Ισλανδία και η Νορβηγία)
διαπιστώνεται ότι η επικρατούσα επιλογή για τα εμβόλια στην Ευρωπαϊκή Ένωση
είναι η συνιστώμενη και όχι η υποχρεωτική προσέγγιση. Απ’ αυτές τις 30 χώρες
της Ευρώπης: 16 χώρες δεν έχουν ΚΑΝΕΝΑ υποχρεωτικό εμβολιασμό: Αυστρία –
Γερμανία – Δανία – Εσθονία – Ηνωμένο Βασίλειο – Ιρλανδία – Ισλανδία – Κάτω
Χώρες – Κύπρος – Λιθουανία – Λουξεμβούργο – Νορβηγία – Πορτογαλία – Σουηδία –
Φινλανδία – ΕΛΛΑΔΑ.*(συνιστώμενα). Το Βέλγιο έχει 1. Η Γαλλία 3. Ιταλία και
Μάλτα (από 4). 9 χώρες έχουν 5 υποχρεωτικά εμβόλια και άνω: Βουλγαρία – Κροατία
– Λετονία – Ουγγαρία – Πολωνία – Ρουμανία – Σλοβακία – Σλοβενία – Τσεχική
Δημοκρατία.
Αλλά, ακόμη και στις χώρες
όπου υφίστανται υποχρεωτικοί εμβολιασμοί, ο νόμος δίνει τη δυνατότητα εξαίρεσης
για λόγους ιατρικούς, θρησκευτικούς και φιλοσοφικούς. Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα,
τα εμβόλια είναι «συνιστώμενα» και όχι υποχρεωτικά, γιατί η καθιέρωση ενός
εμβολίου ως υποχρεωτικού απαιτεί Νόμο και όχι Εγκυκλίους οργάνων που δεν έχουν
νομοθετική αρμοδιότητα κατά το Σύνταγμα.
Μέρος 2. ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΜΟΥ
ΓΙΑ ΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ
Επειδή,
η διαμόρφωσή μου καθορίστηκε από το πνεύμα και τις αξίες του Διαφωτισμού, δεν
μπορώ παρά να υπερασπίζομαι τις αρχές που διέπουν τον ορθό λόγο και την κριτική
σκέψη, με βάση τις οποίες υποστήριζα, υποστηρίζω και θα υποστηρίζω τις εξής,
λογικώς αυτονόητες, θέσεις:
1. ΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ
ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ
Ήπιες
(συνήθως) – Σοβαρές (έστω, σπανίως) – Πολύ σοβαρές (έστω, σπανιότατα)
Αυτό που ορίζεται (απολύτως
αντι-επιστημολογικά) ως διεθνώς «κυρίαρχη και επίσημη επιστημονική άποψη για τα
εμβόλια» (και όχι μόνο) (!) ΔΕΝ ΕΚΦΡΑΖΕΤΑΙ από τους κάθε είδους «Συλλόγους»,
«Ενώσεις», «Εταιρείες» κ.λπ. (οι οποίες συγκροτούνται σε επαγγελματική βάση και
εκλέγουν τις διοικήσεις τους με κομματικά ψηφοδέλτια). ΕΚΦΡΑΖΕΤΑΙ από
Ινστιτούτα σε χώρες-πρωταγωνιστές στη διεθνή σκηνή, τα οποία έχουν ισχυρή χρηματοδότηση
και πολυάνθρωπη στελέχωση με ειδικούς επιστήμονες-ερευνητές (οι οποίοι
επιλέγονται με βάση τα προσόντα τους και όχι την κομματική τους ταυτότητα):
Ινστιτούτα τα οποία έχουν διεθνή απήχηση και αποτελούν πηγή πληροφόρησης σε
παγκόσμιο επίπεδο.
Το σημαντικότερο από αυτά
τα Ινστιτούτα είναι το «Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων» (γνωστό με ως
CDC), το κορυφαίο εθνικό ινστιτούτο δημόσιας υγείας των ΗΠΑ: μια πολυεπίπεδη
ομοσπονδιακή υπηρεσία του αμερικανικού Υπουργείου Υγείας, που έχει την έδρα του
κοντά στην Ατλάντα της Τζόρτζια, παίζει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση των
πολιτικών υγείας στις Ηνωμένες Πολιτείες και αποτελεί κέντρο διάχυσης της
πληροφόρησης σε θέματα ασθενειών σε όλο τον κόσμο.
H ενημέρωση από το
αμερικανικό «Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων» (CDC), σχετικά με τις
«παρενέργειες των εμβολίων», προσφέρεται σε όλο τον κόσμο, εκτός της Ελλάδας
ίσως, όπως προκύπτει από το γεγονός ότι δεν καταχωρείται ολόκληρη και ως έχει
σε καμιά ιστοσελίδα των Επιστημονικών Συλλόγων, Εταιρειών, κ.λπ. στην «καθ’
ημάς ανατολή», προφανώς είτε από λόγους άγνοιας είτε από λόγους ιδιοτέλειας.
Παρατίθεται το πλήρες
περιεχόμενο της ιστοσελίδας για τις παρενέργειες των εμβολίων του «Κέντρου
Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων» (CDC), για να καλυφθεί ένα κενό που θα έπρεπε
(φευ) να καλυφθεί από τους πολυάριθμους “Επιστημονικούς” «Συλλόγους»,
«Ενώσεις», «Εταιρείες», κ.λπ., που ξεφυτρώνουν ως μανιτάρια στην Ελλάδα (με
αποτέλεσμα ο αριθμός τους να έχει ξεπεράσει τους 1.500, από τις οποίες μόνο 44
είναι αναγνωρισμένες από το Υπουργείο Υγείας)
V0011688 A corpulent woman provides
the pustule for the vaccination o
Credit: Wellcome Library, London.
Wellcome Images
images@wellcome.ac.uk
http://wellcomeimages.org
A corpulent woman provides the
pustule for the vaccination of a child by a couple of dandified doctors.
Etching, c. 1800.
Published: [c. 1800]Copyrighted work
available under Creative Commons Attribution only licence CC BY 4.0
http://creativecommons.org/licenses/by/4.0/
CENTERS OF DISEASE CONTROL AND
PREVENTION (CDC)
ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ
ΤΩΝ ΕΜΒΟΛΙΩΝ
Το CDC, στην ιστοσελίδα
του για τις παρενέργειες όλων των εμβολίων που κυκλοφορούν στις ΗΠΑ, γράφει:
Οποιοδήποτε εμβόλιο μπορεί να προκαλέσει παρενέργειες. Κατά το μεγαλύτερο μέρος
τους, αυτές είναι ήπιες (για παράδειγμα, πόνος στο χέρι ή χαμηλός πυρετός) και
υποχωρούν υποχωρούν μέσα σε λίγες μέρες. Παρακάτω παρατίθενται εμβόλια που
έχουν λάβει άδεια στις ΗΠΑ και οι παρενέργειες που έχουν συσχετιστεί με καθένα
από αυτά.
Αδενοϊός
Ανθρακας
DTaP
(Διφθερίτιδα, Τέτανος, Κοκκύτης)
Ηπατίτιδα
Α – Ηπατίτιδα Β
Hib
(Haemophilus influenzae τύπου b)
HPV
– Gardasil – Gardasil-9 (Ιός Ανθρωπίνων Κονδυλωμάτων)
Γρίπη
(αδρανοποιημένο και ζωντανό εμβόλιο)
Ιαπωνική
Εγκεφαλίτιδα (E-Ixiaro)
MMR
(Ιλαρά, Παρωτίτιδα, Ερυθρά)
MMRV
(Ιλαρά, Παρωτίτιδα, Ερυθρά, Ανεμοβλογιά)
Μηνιγγιτιδόκκος
(ACWY)
PCV13
(Πνευμονιοκοκκικό συζευγμένο εμβόλιο)
PPSV23
(Πνευμονιοκοκκικός πολυσακχαρίτης)
IPV
(Πολιομυελίτιδα)
Λύσσα
Ροταϊός
(γαστρεντερίτιδα)
Έρπης
ζωστήρας
Ευλογιά
Td
(Τέτανος και Διφθερίτιδα Ενηλίκων)
Tdap
(συνδυασμένο Τετάνου, Διφθερίτιδας και Κοκκύτη)
Τυφοειδής
πυρετός (αδρανοπιημένο & ζωντανό Εμβόλιο)
Ανεμοβλογιά
(chickenpox)
Κίτρινος
πυρετός
Τα
εμβόλια βρίσκονται σε διαρκή παρακολούθηση για θέματα ασφάλειας. Όπως και κάθε
φάρμακο, τα εμβόλια μπορούν να προκαλέσουν παρενέργειες.
- Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του
περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του και υπάρχει
ενεργός σύνδεσμος (link ). Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που
ισχύουν στην Ελλάδα.
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα
αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής),
θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε
ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του
ιστολόγιου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα
που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν
αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε
τρόπο το ιστολόγιο.
